Meer dan een decennium geleden zette de Tesla Model S de gevestigde auto-industrie op zijn kop. Het was een openbaring: een elektrische auto met een gigantische actieradius, een minimalistisch interieur gedomineerd door een gigantisch touchscreen en een acceleratie die supercars het nakijken gaf. De Model S was niet alleen een nieuwe auto, het was het begin van een nieuw tijdperk. Nu, in 2025, is de wereld die hij zelf heeft gecreëerd, vol met geduchte concurrenten. Na een ingrijpende update een paar jaar geleden, die hem een nieuw interieur en de krankzinnige Plaid-aandrijflijn gaf, is de vraag relevanter dan ooit: is de ouder wordende pionier nog steeds de maatstaf, of is hij een levende legende die wordt ingehaald door zijn eigen leerlingen?
De Essentie van de Model S: Actieradius en Prestaties
De twee pijlers waarop de reputatie van de Model S is gebouwd, zijn nog steeds de kern van zijn propositie.
- Actieradius: De Model S blijft een van de absolute kampioenen op het gebied van efficiëntie. Dankzij zijn extreem lage luchtweerstandscoëfficiënt (Cw-waarde van 0,208) en Tesla’s meesterlijke aandrijflijn, haalt hij een ongekende hoeveelheid kilometers uit zijn (ca. 95 kWh bruikbare) accu.
- Supercharger Netwerk: Dit blijft de onverslaanbare troef. De naadloze integratie met het betrouwbare, snelle en wijdverspreide Supercharger-netwerk maakt lange reizen door Europa eenvoudiger en zorgelozer dan met welke andere EV dan ook.
De Aandrijflijnen: Van extreem snel naar ronduit absurd
Net als bij de Model X is de keuze eenvoudig en gericht op twee niveaus van extreme prestaties.
De Model S Dual Motor AWD: De (relatief) verstandige keuze
Dit is de ‘basisversie’, en die term is bijna lachwekkend. Met twee motoren, 670 pk en een 0-100 km/u tijd van 3,2 seconden, is dit een van de snelst accelererende sedans ter wereld. De WLTP-actieradius van 634 km is toonaangevend, wat in de praktijk neerkomt op een zeer comfortabele 500 tot 550 kilometer. Conclusie: Voor 99,9% van de mensheid is dit meer auto dan men ooit nodig zal hebben. Het is de perfecte mix van verbluffende prestaties en een maximale, bruikbare actieradius, verpakt in een uiterst praktische auto.
De Model S Plaid: De wetten van de fysica tarten
De Plaid is Tesla’s statement aan de wereld. Met drie motoren, een piekvermogen van 1.020 pk en een koolstofvezel omhulsel voor de rotoren, is dit een technologisch meesterwerk. De cijfers zijn bijna onwerkelijk: 0-100 km/u in 2,1 seconden, 0-200 km/u in 6,2 seconden. Het is een ervaring die de grenzen van het menselijk lichaam opzoekt. De WLTP-actieradius is met 600 km nog steeds gigantisch. Conclusie: De Plaid is een exercitie in het extreme. Het is de ultieme ‘sleeper’, een familie-sedan die hypercars verslindt. De prestaties zijn op de openbare weg volstrekt onbruikbaar, maar als technologische ‘tour de force’ is het een ongekend statement.
Het Interieur: Minimalisme en de Yoke-controverse
Het interieur van de Model S kreeg bij de laatste grote update de meest radicale wijziging.
- Het Horizontale Scherm: Het iconische verticale scherm maakte plaats voor een 17-inch horizontaal ‘landscape’-scherm, vergelijkbaar met dat van de Model 3/Y. Het systeem is extreem snel en responsief. Er is ook een klein scherm voor de achterpassagiers.
- Kwaliteit en Afwerking: De bouwkwaliteit is merkbaar verbeterd ten opzichte van de beginjaren, met mooiere materialen en betere passingen. Desondanks haalt het niet het niveau van ambacht en luxe dat je vindt in een Porsche Taycan of een Mercedes EQS. Het blijft een minimalistische, ietwat klinische omgeving.
- De Yoke: Het meest controversiële element blijft het optionele, halfopen ‘Yoke’-stuurwiel. Hoewel een rond stuur nu weer kosteloos verkrijgbaar is, definieert de Yoke de extreme visie van Tesla. Zoals eerder besproken bij de Model X, is het onhandig bij lage snelheden en vereist het een onnatuurlijke stuurtechniek. De op het stuur geplaatste knoppen voor de richtingaanwijzers, in plaats van een traditionele pook, blijven een ergonomische misser, met name op rotondes.
De Rijervaring: Een comfortabele, supersonische GT
De Model S is in de eerste plaats ontworpen als een comfortabele en stabiele lange-afstandscruiser.
- Onderstel: De standaard adaptieve luchtvering strijkt oneffenheden effectief glad. De auto is stil (dankzij akoestisch glas) en extreem rustgevend op de snelweg. Hij voelt aan als een high-speed TGV-trein.
- Dynamiek: Het technische compromis is dat de Model S, ondanks zijn absurde snelheid, nooit het scherpe, communicatieve en meeslepende rijgedrag biedt van een Porsche Taycan. De besturing is precies, maar gevoelloos. Hij is fenomenaal snel in een rechte lijn en stabiel in lange, snelle bochten, maar het is geen auto die je uitnodigt om een bochtige bergpas aan te vallen. Het is een Grand Tourer, geen pure sportwagen.
De Prijs van de Pionier: Kosten en Concurrentie
Met een vanafprijs van rond de €111.000 voor de Dual Motor en €121.000 voor de Plaid, opereert de Model S in het absolute topsegment. Zijn waardepropositie is echter complexer dan ooit.
Tegenover de Nieuwe Elite
- Porsche Taycan: De Taycan is de benchmark voor rijdynamiek. Hij stuurt scherper, voelt communicatiever aan en biedt een superieure bouwkwaliteit en een meer op de bestuurder gericht interieur. De Tesla wint op het gebied van actieradius, binnenruimte (dankzij de hatchback-klep) en software.
- Lucid Air: Deze Amerikaanse nieuwkomer is misschien wel de meest directe concurrent. De Air overtreft de Model S op het gebied van efficiëntie, laadsnelheid (dankzij een 900V-architectuur) en interieurluxe. De Model S countert met het superieure laadnetwerk en (in het geval van de Plaid) nog extremere prestaties.
- Mercedes-Benz EQS: De EQS is de koning van traditionele luxe en comfort. Hij is stiller, comfortabeler en biedt een veel weelderiger interieur. De Model S is praktischer, efficiënter en veel, véél sneller.
‘De Prijs van een Vergissing’: Waarom de Plaid (bijna) altijd de verkeerde keuze is
- Probleem: Een koper is gefascineerd door de recordbrekende cijfers en kiest de Plaid-versie.
- De “Prijs”: Voor een meerprijs van circa €10.000 krijgt de eigenaar een prestatieniveau dat 100% onbruikbaar is op de openbare weg. De 3,2 seconden van de standaardversie is al een grensverleggende ervaring. De Plaid is een pure ego-aankoop die in de praktijk geen enkel voordeel biedt ten opzichte van de ‘normale’ versie, behalve het recht om op te scheppen. Die €10.000 is beter besteed aan opties of simpelweg op de bankrekening.
Conclusie: Een legende die vecht tegen de tijd
De Tesla Model S blijft een technologisch wonder en een fenomenaal indrukwekkende auto. Zijn combinatie van toonaangevende actieradius, extreme prestaties, immense praktische bruikbaarheid en het onverslaanbare Supercharger-netwerk is nog steeds een gouden formule.
Echter, de tijd staat niet stil. Waar de Model S ooit de enige serieuze optie was, is hij nu omringd door concurrenten die op cruciale vlakken als interieurluxe, bouwkwaliteit en rijdynamiek beter zijn. Zijn minimalistische en soms onhandige bediening (de Yoke, het gebrek aan pookjes) voelt niet langer aan als een gedurfde stap naar de toekomst, maar voor sommigen als een onnodig compromis.
De Model S is niet langer de vanzelfsprekende koning van de elektrische sedans. Hij is geëvolueerd naar een meer niche-product: de keuze voor de tech-liefhebber die de allerhoogste waarde hecht aan het Tesla-ecosysteem, efficiëntie en de meest extreme rechtuit-prestaties. Het is nog steeds een briljante auto, maar zijn status als onbetwiste heerser is voorbij. De legende leeft voort, maar moet zijn troon nu delen.
Galerij
